Στο πλαίσιο του προγράμματος “Γνωρίζω τα μνημεία της πόλης” ο δάσκαλος και οι μαθητές και μαθήτριες του Δ2 τμήματος του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας δημιούργησαν ένα επιτραπέζιο εκπαιδευτικό παιχνίδι με τίτλο “Τα μνημεία της πόλης”. Το παιχνίδι απευθύνεται σε όσους/όσες ενδιαφέρονται να μάθουν την ιστορία τεσσάρων μνημείων της πόλης: Την Εκκλησία του Χριστού, την Παλαιά Μητρόπολη, την Εβραϊκή Συναγωγή και το Μεντρεσέ Τζαμί.
Πρόκειται για ένα επιτραπέζιο παιχνίδι γνώσεων, το οποίο βασίζεται σε κάρτες («Card games») και ζάρι («Dice games»). Οι κάρτες δημιουργήθηκαν από τους μαθητές και τις μαθήτριες με την επίβλεψη του δασκάλου ως αποτέλεσμα της επεξεργασία των πληροφοριών που συγκεντρώσαμε από τις επιτόπιες επισκέψεις των μνημείων, καθώς και την ανάγνωση ιστορικών πηγών (οπτικών και γραπτών) σχετικών με τα μνημεία.
Η διαδικασία του παιχνιδιού είναι απλή. Οι παίχτες ρίχνουν το ζάρι, προχωρούν στο ταμπλό του παιχνιδιού ανάλογα τον αριθμό του ζαριού, τραβούν κάρτες, απαντούν σε ερωτήσεις που εμφανίζονται στις κάρτες, μετακινούνται μπρος-πίσω ανάλογα την απάντηση και φθάνουν στο τέρμα.
Παιδαγωγικά χαρακτηριστικα του παιχνιδιού
- Οι δραστηριότητες διατηρούν την προσοχή των παικτών, είναι ξεκάθαρες και παρέχουν άμεση και σχετική ανατροφοδότηση μέσω της παροχής στοιχείων ή βοήθειας (ενημερωτικό φυλλάδιο)
- Το πλαίσιο είναι απλό και οι παίχτες έχουν λιγότερες επιλογές ώστε να μην μπερδεύονται
- Το παιχνίδι είναι εύκολο στη χρήση του, με απλούς κανόνες.
- Οι ερωτήσεις ανταποκρίνεται στο επίπεδο των παιχτών και παρουσιάζουν διαβαθμισμένη δυσκολία
- Η διαδικασία δεν είναι χρονοβόρα
- Ο αριθμός των παιχτών είναι μικρός ώστε να μην αργεί να έρθει η σειρά του κάθε παίχτη
- Υπάρχει το στοιχείο της τύχης ώστε ακόμα και οι πιο αδύναμοι μαθητές να αυξάνουν την πιθανότητα να φθάσουν στο τέρμα
- ν
Αναφορά: Murphy, C., Chertoff, D., Guerrero, M., & Moffitt, K. (2014). Design better games: Flow, motivation, and fun. Design and Development of Training Games: Practical Guidelines from a Multidisciplinary Perspective, 1773.
ΟΔΗΓΙΕΣ
Ρίχνουμε το ζάρι. Ο παίκτης ή η ομάδα που θα τύχει τον μεγαλύτερο αριθμό ξεκινά από το κουτάκι ΑΡΧΗ. Ακολουθούν οι επόμενοι με τον αμέσως μικρότερο αριθμό.
Ο κάθε παίχτης ή η ομάδα ρίχνει το ζάρι και προχωρά τόσα κουτάκια όσα δείχνει ο αριθμός.
Όταν το πιόνι σταματήσει στο κουτάκι ενός μνημείου, παίρνουμε μια χρωματιστή κάρτα που αντιστοιχεί στο μνημείο.
Ειδικότερα, στα κουτάκια που εμφανίζουν:
– την Εκκλησία του Χριστού, παίρνουμε μια πορτοκαλί κάρτα.
– την Παλαιά Μητρόπολη, παίρνουμε μια πράσινη κάρτα.
– την Εβραϊκή Συναγωγή, ο παίκτης παίρνουμε μια κίτρινη κάρτα.
– το Μεντρεσέ Τζαμί, παίρνουμε μια μπλε κάρτα.
Κάθε κάρτα στη μια πλευρά εμφανίζει την ερώτηση και τέσσερις απαντήσεις, ενώ στην άλλη πλευρά τη σωστή απάντηση.
Αν απαντήσουμε σωστά, ξαναρίχνουμε το ζάρι. Αν όχι, τότε παίζουν οι επόμενοι με τη σειρά.
Όταν το πιόνι σταματήσει:
– στο κουτάκι με το STOP, χάνουμε τη σειρά μας και παίζουν οι επόμενοι
– στο κουτάκι με τα βήματα, πηγαίνουμε τόσα κουτάκια πίσω όσα δείχνει το ζάρι
– στο κουτάκι της ανακύκλωσης, πηγαίνουμε πίσω στην ΑΡΧΗ.
Αν φέρουμε μεγαλύτερο αριθμό στο ζάρι από όσο χρειάζεται για να φτάσει το πιόνι στο ΤΕΛΟΣ, τότε πηγαίνουμε πίσω τόσα κουτάκια όσα δείχνει το ζάρι.
Σε περίπτωση που χρειαστούμε βοήθεια, μπορούμε να συμβουλευτούμε το ενημερωτικό φυλλάδιο.
Νικητής είναι ο παίκτης ή η ομάδα που θα φτάσει πρώτος/η στο ΤΕΛΟΣ.
Το ταμπλό του παιχνιδιού
Οι συντελεστές του παιχνιδιού
Γεώργιος Μακαρατζής, δάσκαλος
και οι μαθητές και μαθήτριες (αλφαβητικά):
Αϊδινίδου Ελένη
Γιαννουλάκης Χρήστος
Δαούτη Μαριάννα
Ιορδανίδου Ελευθερία
Καλαϊτζής Δημήτρης
Καπράρας Γεώργιος
Κυβεντίδης Χαράλαμπος
Λευκοπούλου Βιργινία
Μπασιά Μαρία Ελένη
Μπατάνης Θωμάς
Νικολόπουλος Αλέξανδρος
Πασίδη Ρέα
Συροπούλου Αρετή
Τσαμουρίδης Απόστολος
Τσαμήτρος Ωρίων
Τσιούχα Λυδία
Ψωμιάδου Ιωάννα