Κάθε 17 του Νοέμβρη η σκέψη μας και η καρδιά μας ταξιδεύει εκεί, στον χώρο του Πολυτεχνείου, στον ξεσηκωμό των φοιτητών, της νεολαίας και του ελληνικού λαού κατά της δικτατορίας. Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για την Δημοκρατία, και την Ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό. Και πρέπει να ζει ,γιατί ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφής τυραννίας είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη.
Ας σταθούμε λοιπόν κι εμείς σήμερα, ταπεινοί προσκυνητές, μπροστά στη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου κι ας αναλογιστούμε πόσο μεγάλο είναι και το δικό μας χρέος να διαφυλάξουμε τα αγαθά της δημοκρατίας και της ελευθερίας, για τα οποία εκείνοι αγωνίστηκαν. Τα παιδιά μάς δείχνουν τον δρόμο…