Το θέατρο σκιών έχει ιδιαίτερη εκπαιδευτική αξία για τους μαθητές/τριες μια και κινητοποιεί δημιουργικά μικρούς και μεγάλους, βοηθάει στην παραγωγή θεατρικού λόγου και στην κατανόηση αφηρημένων εννοιών. Στα πλαίσια του μαθήματος της θεατρικής αγωγής η κυρία Ελένη Παπαγεωργίου μαζί με τους μαθητές και μαθήτριες της Γ’ και Δ’ τάξης γνώρισαν μαζί την τέχνη και τεχνική του θεάτρου Σκιών και έπαιξαν ένα πολύ γνωστό παραμύθι και θεατρικό έργο “Το δέντρο που έδινε”.
Η ιστορία του Θεάτρου Σκιών χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι ερευνητές του πιθανολογούν πως αναπτύχθηκε ως τέχνη το 11 με 12ο αι. μ.Χ. στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας (Ινδία, Ιάβα, Κεϋλάνη, Καμπότζη, Ταϋλάνδη). Στις χώρες αυτές η σκιά είχε θρησκευτική σημασία καθώς ήταν στενά συνδεδεμένη με το βασίλειο των νεκρών. Έτσι, οι πρώτες φιγούρες φτιάχτηκαν ως μια προσπάθεια των ανθρώπων να επικοινωνήσουν με τα αγαπημένα τους πρόσωπα που δε βρίσκονταν πια στη ζωή.
Σπουδαίο Θέατρο Σκιών με παρόμοια χαρακτηριστικά αναπτύχθηκε και στην Κίνα. Οι Κινέζοι είχαν ανακαλύψει από παλιά το χαρτί και το χρησιμοποιούσαν για να φράζουν τα παράθυρά τους. Στα χάρτινα αυτά παράθυρα τη νύχτα έπεφταν οι σκιές των προσώπων και των πραγμάτων, εξαιτίας του φωτός που υπήρχε από μέσα. Η εικόνα αυτή έδωσε στους Κινέζους την έμπνευση για τη δημιουργία του Θεάτρου Σκιών.
